هیچ راه اثبات شده و ثابتی برای اینکه تبدیل به پدر و مادر خوب شویم، وجود ندارد، اگرچه راه های اثبات شده زیادی هستند که که به شما کمک می کنند که پدر و مادر بدی نباشید. مانند افراط و تفریط کردن نسبت به کودک، در انواع سبک فرزند پروری (Parenting) توصیه می شود که تعادل را در رفتار با فرزند خود رعایت کنید.
یک چالش که اغلب والدین با آن درگیر هستند این است که تمایل به مدیریت و کنترل کردن فرزند خود دارند، اما تحقیقات در رابطه با فرزندپروری سالم نشان داده است که والدینی که برای فرزندان خود فضایی برای کشف، رشد و مهمتر از همه شکست می‌دهند، ممکن است بهتر به آنها خدمت کنند.
این نکته را در نظر داشته باشید که هیچ والدینی نباید به بچه ها اجازه دهند که سلامت یا ایمنی خود را به خطر می دهند، یا به آن ها اجازه دهند که قوانین اصلی خانه یا مدرسه زیر پا گذاشته شود، به خصوص در مورد مسئولیت های روزانه و مدرسه.
اما ساختن یک زندگی که مراقبت، ثبات، انتخاب و پیامدهای تمامی رفتار کودک برای او ملموس باشد، می تواند به رشد اجتماعی، عاطفی و فکری او کمک کند – که نتیجه این سبک فرزندپروری باید به پیوند قوی‌تر میان والدین و فرزند و تربیت کودکی شادتر منجر شود.
فرزندپروری
رعایت انتظارات کودک
یک تناقض تربیتی در فرزندپروری این است که بچه‌ها معمولاً کمتر از آنچه بزرگسالان فکر می کنند از مادر و پدرشان انتظار دارند. با این حال، فراهم کردن آنچه آنها نیاز و انتظار دارند ضروری است.
- عشق
- امنیت عاطفی
- گفتگو کردن
- معتبر دانستن کودک
- دادن برخی مسئولیت‌ها به او
- فراهم کردن فرصت‌هایی برای بازی و یادگیری کودک
والدینی که می توانند توجه خود را بر روی این اهداف اصلی متمرکز کنند و از گرفتار شدن در ریزه کاری ها و موارد حاشیه ای اجتناب کنند، متوجه خواهند شد که آنها و فرزندانشان از حضور در کنار یکدیگر لذت بیشتری خواهند برد و کودکی سالم ترتبیت خواهند کرد.
نحوه برقراری ارتباط با فرزندان
روال‌های روزانه و منظم می‌تواند راهی قدرتمند برای برقراری ارتباط با کودکان و کمک به آنها برای حفظ احساس امنیت عاطفی در آن ها باشد. تحقیقات نشان می‌دهد والدینی که با کودک خود شعر می خوانند، با هم بیرون می روند و یا در کل کار های ساده را با یکدیگر انجام می دهند و یک تعامل مثبت با یکدیگر دارند و زمان خواب، روز خود را با یکدیگر مرور می کنند، به کودک کمک می کند که دیدگاه عاطفی مثبتی نسبت به زندگی داشته باشند.
اهمیت صحبت کردن با کودک در فرزندپروری
تحقیقات در مورد گفتگوهای معمولی نشان داده است که برای رشد عاطفی کودکان گفتگوهای غیررسمی کودک با والدین دانش و مهارت های کودکان را افزایش می دهد و اثرات مثبت عاطفی و اجتماعی دارد، که در بزرگسالی به آن نیاز خواهد داشت. خاطرات خنده دار، لیست کارهایی که باید انجام دهید، گفتن رویا ها و آرزو ها و چیزهایی که شما را هیجان زده می کند، همگی موضوعات خوبی برای صحبت کردن با فرزندتان در طول روز است.
همکاری کودک با والدین
دلایل زیادی وجود دارد که چرا بچه های کوچک تر به درخواست های والدین خود توجهی نمی کنند، برای مثال، کودکی که عمیقاً در حال بازی است، ممکن است در برابر فراخوانده شدن برای لباس پوشیدن یا آمدن به شام مقاومت کند. برای این که کودک به حرف شما گوش دهد پیشنهاد می شود بررسی کنید که کودک مشغول چه کاری است، با او در رابطه با کاری که انجام می دهد صحبت کنید و یا حتی با او همراه شوید.
اگر این اقدامات را فقط برای پنج دقیقه انجام دهید، نه تنها می تواند از مقاومت کودک در برابر شما جلوگیری کند، بلکه به کودک کمک می کند تا توانایی بهتری برای رشد شایستگی اجتماعی داشته باشد.
راهکار های فرزندپروری برای رشد کودک
غیر ممکن است که والدینی وجود داشته باشند که از همه لحاظ کامل باشند. اما خوشبختانه این که والدین قابل قبول و مناسبی برای فرزند خود باشید، سخت نیست و نیاز به یادگیری مهارت هایی دارد.
یکی از خدمات مجموعه روانشناسی حس تحول شمیرانات ارائه راهکار های مفید فرزندپروری سالم به والدین می باشد که درمانگران با در نظر گرفتن شرایط خانه و روحیات والدین و کودک بهترین روش های فرزندپروری را به مادر و پدر ارائه می کنند.
- شنونده خوبی بودن
- حمایتگر بودن
- تشویق کودک به انجام فعالیت های خلاقانه
- ایجاد یک ساختار خانواده ایمن
این ها برخی عوامل است که به رشد کودکان کمک می کند، متأسفانه، حتی برای دستیابی به این اهداف، برخی والدین با برنامه ریزی های بیش از حد، اجازه ندادن برای تشخیص خوب یا بد بودن کار ها به کودک، انتقال اضطراب به کودک، یا انتقاد از کودک و مقایسه او با دیگران، باعث سرخوردگی او می شوند.
آیا یک پدر و مادر همیشه می توانند کامل باشد؟
در یک کلام، نه، و هیچ کودکی نیز نمی تواند کامل باشد. اما والدینی که معتقدند کامل بودن، در خود یا فرزندانشان قابل دستیابی است، اغلب برای بهتر بودن در نقش خود به عنوان والدین یا ایجاد شادی برای فرزندانشان تلاش می کنند.
برخی از والدین به خاطر فرصت هایی که برای فرزندانشان مهیا نکرده اند یا به اندازه کافی به آنها برای کامل بودن فشار نیاورده اند، خود را ملامت می کنند. اما در بسیاری از موارد بیش از حد برنامه ریزی کردن برای آینده کودک، برای او مناسب نخواهد بود. بهتر است با داشتن اصولی ساده اما در عین حال رعایت کردن آن در تمام مراحل به کودک اجازه دهید به دنبال علایق خود برود با این کار اعتماد به نفس بیشتری برای ادامه خواهد داشت.
کنترل کردن و فرزندپروری
بسیاری از والدین بر این باورند که باید کودکان را همیشه کنترل کنند و آنها را به گونه ای هدایت کنند که با دید خودشان در مورد اینکه چه نوع فردی باید شوند، مطابقت داشته باشند.
چنین والدینی ممکن است هنگامی که کودکان در برابر چنین فشارهایی مقاومت می کنند، خشمگین شوند، که منجر به جنگ قدرت و احتمالاً سال ها درگیری می شود. والدینی که در عوض روی انتظارات و استانداردهای اولیه برای مسئولیت و کارهای روزمره تمرکز می کنند و به آنها پایبند هستند، در حالی که برای درک خلق و خو و نیازهای عاطفی فرزندان خود تلاش می کنند، می توانند با فرزندان خود بهتر ارتباط برقرار کنند و با آنها برای کشف و تعقیب علایق خود همکاری کنند.
هماهنگی پدر و مادر در فرزندپروری
در بسیاری از خانواده‌ها، یکی از والدین به‌عنوان شخصیت خوب و دوست داشتنی برای کودک ظاهر می‌شود و دیگری در نقش یک شخصیت جدی یا بد ظاهر می شود. این شیوه نه تنها باعث ایجاد یک پویایی بالقوه ناسالم در خانواده می شود، بلکه می تواند روابط زوجین را نیز تحت تاثیر منفی قرار دهد. والدینی که درباره ارزش‌های خود و اولویت‌های یکدیگر مشورت می‌کنند و به اتفاق نظر می رسند، می‌توانند با اعتماد به نفس بیشتری با فرزندان خود روبرو شوند، مسئولیت‌ها را به طور مساوی بین خود تقسیم کنند و با هماهنگی با فرزندان خود برخورد کنند.
انتشار عکس های کودک در رسانه های اجتماعی
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که عکس بیش از 90 درصد کودکان تا سن 2 سالگی در اینترنت منتشر می شود(اغلب حساب‌های اینستاگرام یا فیس‌بوک خودشان که توسط والدینشان ایجاد و نگهداری می‌شود). اشتراک‌گذاری اخبار یا تصاویر یک کودک، می‌تواند اعتبار اجتماعی و حس خوبی به والدین کودک بدهد. اما وقتی بچه‌ها وارد سنین نوجوانی می‌شوند، ممکن است از مطالبی که والدینشان پست کرده‌اند احساس شرمندگی یا شرمساری کنند که منجر به درگیری خانوادگی شود.
والدین باید در انتشار عکس کودک خود حریم خصوصی را درک کنند و در نظر بگیرند که آیا یک عکس خاص ممکن است در نهایت باعث خجالت کودک شود یا خیر و همچنین با بزرگتر شدن او، قبل از به اشتراک گذاشتن هر چیزی با آن ها هماهنگ کنند.
علل بروز اضطراب در کودکان
- هنگامی که والدین مضطرب یا نگران هستند، ممکن است کودک نیز مضطرب شود.
- والدینی که در مورد نگرانی های بزرگسالان با بچه های خود صحبت می کنند.
- در الگوسازی یا آموزش مهارت های مقابله ای شکست می خورند.
- غیرقابل اعتماد هستند یا به قول خود عمل نمی کنند.
- والدینی که برای از بین بردن هر منبعی از اضطراب، به عنوان مثال، به عهده گرفتن وظایف دشوار، دست به کار می شوند، می توانند ناخواسته کودکانی را تربیت کنند که ممکن است برای مقابله با چالش ها یا استرس دچار مشکل شوند.
والدینی که زمانی را برای گوش دادن به حرف های کودک خود اختصاص می‌دهند، نگرانی‌های کودکان را جدی می‌گیرند، از آن ها حمایت می کنند و به بچه‌ها اجازه می‌دهند خودشان مشکلات را حل کنند و وقت آزاد کافی برای بازی در اختیارشان بگذارند، می‌توانند به رشد کودکان کمک کنند.
آرام کردن کودک مضطرب از اصول فرزندپروری
کودکان ممکن است در موقعیت‌های مختلفی احساس اضطراب کنند – در مطب دکتر، در جشن تولد، قبل از آزمایش و یا… به دنبال کمک گرفتن از والدین باشند. متأسفانه، با گفتن جمله آرام باش آن ها نمی توانند به آرامش برسند. بنابراین از روش های زیر برای تشویق آنها به آرام کردن خودشان کمک بگیرید، این روش ها می تواند به آنها کمک کند تا از آن عبور کنند و برای مقابله با استرس های آینده زندگیشان آمادگی بیشتری داشته باشند.
- با نفس های آهسته و عمیق
- جویدن آدامس
- آواز خواندن
- صحبت در مورد نگرانی های خود
چگونه والدین می توانند آرامش خود را حفظ کنند در حالی که فرزندانشان آرامش ندارند؟
وقتی بچه ها احساس استرس می کنند، والدین نیز می توانند به راحتی مضطرب شوند، اما مادران و پدران نباید اجازه دهند کودکشان متوجه اضطراب آن ها شود، چرا که ممکن است فقط استرس کودک را تقویت کند. حفظ آرامش و استقرار، شاید از طریق استفاده از تکنیک‌های تمرکز حواس، می‌تواند به والدین کمک کند حتی در لحظات سخت نیز از فرزندان خود حمایت کنند.
چگونه والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا در مورد احساسات خود صحبت کنند؟
کودکان کوچکتر عمیقاً احساسات را احساس می کنند، اما احساسات آنها نیز ممکن است به سرعت تغییر کند، گاهی اوقات والدین را شوکه کرده و باعث می شود آنها احساس درماندگی کنند. یک کودک ممکن است توانایی محدودی برای کنترل احساسات خود داشته باشد، اما والدین می توانند به او کمک کنند تا به تدریج کنترل مدیریت احساسات خود را به دست بگیرند و در این فرآیند اعتماد به نفس به دست آورند. یک قدم مهم این است که به کودکان کمک کنید تا احساسات منفی مانند غم و اندوه یا خشم را شناسایی کرده و در مورد آنها صحبت کنند و آنها را سرکوب نکنید.
نحوه برخورد با کودکان حساس
کودکان بسیار حساس ممکن است بیشتر از سایر بچه ها با احساسات خود مبارزه کنند، راحت تر تحت فشار قرار بگیرند یا شکست ها را شخصی تر ببینند. والدینی که می توانند با موفقیت احساسات خود را مدیریت کنند، می توانند با ایجاد یک محیط آرام در خانه به کودک حساس کمک کنند .
- تمرکز بر نقاط قوت کودک
- پذیرفتن حساسیت کودک
- کار کردن با کودک برای شناخت محرک های او
- یافتن دلیل اصلی حساسیت کودک
تشخیص افسردگی در کودکان
اغلب اوقات، والدین نمی توانند افسردگی را در کودک خود تشخیص دهند، از هر سه خانواده دو خانواده این نگرانی را دارند که ممکن است توانایی تشخیص افسردگی در کودک خود را نداشته باشند.
بسیاری از بچه‌ها از صحبت کردن در مورد افسردگی در خانه اجتناب می‌کنند، زیرا فکر می‌کنند والدین به حرف های آن ها گوش نمی‌دهند، فقط به آنها می‌گویند که این احوالات موقتی است یا سعی می‌کنند به سرعت آن را حل کنند. بچه های دیگر ساکت می مانند زیرا نمی خواهند والدین خود را ناراحت کنند. ایجاد خانه ای که بتوان در آن درباره احساسات دشوار صحبت کرد و به آنها احترام گذاشت، گام مهمی در جهت احساس راحتی کودکان در مورد هر چیزی از جمله افسردگی است.
چگونه والدین می توانند درمانگر مناسب برای فرزند خود پیدا کنند؟
ایده آوردن کودک نزد روانشناس برای بسیاری از والدین ترسناک است، اما آنها نباید آن را یک شکست شخصی بدانند، بلکه باید آن را گامی فعال و مثبت در جهت کمک به فرزندشان برای حل مشکل او بدانند. والدین باید تلاش کنند تا فردی را پیدا کنند که فکر می کنند فرزندشان (و خودشان) با او راحت هستند. انتخاب یک روانشناس کودک از مهم ترین و مطمن ترین راه ها در فرزندپروری برای والدین می باشد.
