درمان اختلال برانگیختگی در مردان و زنان

برانگیختگی (Libido) به معنای اشتیاق جنسی یا همچنین نیاز جنسی به شریک زندگی است. اختلال برانگیختگی به وضعیتی اشاره دارد که افراد نتوانند به میزان مطلوب و مناسب به فعالیت‌های جنسی پاسخ دهند یا از لذت جنسی کمتری برخوردار باشند. این مشکل می‌تواند در مردان و زنان هر دو رخ دهد.

اختلال برانگیختگی مردان

اختلال برانگیختگی مردان یا اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction) به وضعیتی اطلاق می‌شود که مردان نتوانند به میزان کافی یا به صورت پایدار به نعوظ (انتصاب) دست پیدا کنند، یا نعوظ را برای مدت کافی حفظ نکنند تا به ارتقاء و انجام فعالیت جنسی بپردازند. این مشکل می‌تواند تأثیر منفی بر روابط جنسی و روابط فردی داشته باشد. علل اختلال برانگیختگی مردان می‌تواند عوامل فیزیکی یا روانشناختی باشد:

عوامل فیزیکی

مشکلات عصبی یا عضلانی: مشکلات عصبی (مانند اختلالات عصبی در منطقه تناسلی) یا مشکلات عضلانی می‌توانند باعث عدم عملکرد نرمال در سیستم تناسلی شوند.

بیماری‌های مزمن: بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های کلیوی، و مشکلات هورمونی می‌توانند اختلال برانگیختگی را تسریع یا تشدید کنند.

مصرف داروها: برخی از داروها، به ویژه آنهایی که بر روی سیستم عصبی یا عروق اثر می‌گذارند، می‌توانند به اختلال برانگیختگی منجر شوند.

مصرف مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل نیز می‌تواند عوارض منفی بر عملکرد جنسی داشته باشد.

عوامل روانشناختی

اضطراب و استرس: فشارهای روانشناختی، استرس و اضطراب می‌توانند به عنوان عوامل روانشناختی تأثیر منفی بر برانگیختگی داشته باشند.

مشکلات روابطی: مشکلات در روابط جنسی یا مشکلات در روابط فردی می‌توانند به اختلال برانگیختگی منجر شوند.

مشکلات روحی: افسردگی و سایر مشکلات روحی نیز می‌توانند تأثیر منفی داشته باشند.

درمان اختلال برانگیختگی بستگی به علت اصلی دارد و ممکن است شامل مشاوره روانشناسی، داروها، ترکیبی از روش‌ها یا درمان‌های جراحی باشد. مهمترین مرحله در مقابله با این مشکل، مشاوره با یک پزشک متخصص و متخصص در زمینه جنسیت‌شناسی است.

علائم اختلال برانگیختگی جنسی مردان

اختلال برانگیختگی جنسی مردان یا اختلال نعوظ می‌تواند به علت‌های مختلفی ایجاد شود و باعث تأثیرات منفی بر زندگی جنسی و روابط شخصی شود. برخی از علائم اختلال برانگیختگی جنسی مردان شامل موارد زیر می‌شوند:

کاهش یا نداشتن علاقه جنسی

کاهش علاقه به فعالیت‌های جنسی یا عدم تمایل به شروع فعالیت جنسی.

کاهش برانگیختگی

مشکل در تحریک و برانگیختگی جسی، که منجر به کاهش لذت و تجربه احساسی در زمان فعالیت جنسی می‌شود.

عدم توانایی در دستیابی به نعوظ

مشکلات در دستیابی به نعوظ یا عدم توانایی در حفظ نعوظ برای مدت کافی جهت انجام فعالیت جنسی.

عدم توانایی در حفظ نعوظ

مشکل در حفظ نعوظ برای مدت کافی به منظور انجام فعالیت جنسی.

عدم توانایی در تجربه ارگاسم

مشکلات در تجربه ارگاسم یا کاهش شدید در شدت ارگاسم.

اضطراب یا استرس مرتبط با جنسیت

احساس اضطراب یا استرس مرتبط با عملکرد جنسی ممکن است ایجاد شود.

تغییرات در رفتار جنسی

تغییرات در رفتار جنسی مثل کاهش فعالیت‌های جنسی یا اجتناب از فعالیت جنسی.

اضطراب و استرس در روابط

این اختلال می‌تواند به افزایش استرس و اضطراب در روابط فردی و زناشویی منجر شود.

مهم است بدانید که این علائم ممکن است از عوامل مختلفی ناشی شوند از جمله مسائل فیزیکی، روانشناختی، یا رابطه‌های زناشویی. اگر مردان با این نوع مشکلات مواجه هستند، بهتر است با یک پزشک یا متخصص در زمینه جنسیت‌شناسی مشورت کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنند.

درمان اختلال برانگیختگی مردان

درمان اختلال برانگیختگی مردان، به نظرات عوامل ایجادکننده و نوع اختلال بستگی دارد. درمان ممکن است شامل مشاوره روانشناختی، داروها، تغییرات در سبک زندگی، و در برخی موارد جراحی باشد. در ادامه، رویکردهای معمول برای درمان اختلال برانگیختگی مردان آورده شده است:

داروها

داروهای PDE5 Inhibitors: این داروها مانند سیلدنافیل (Viagra)، تادالافیل (Cialis) و واردنافیل (Levitra) هستند. آنها با افزایش جریان خون به مناطق تناسلی کمک کرده و در بهبود نعوظ موثرند.

هورمون‌ها: در برخی موارد، درمان با هورمون‌ها مانند تزریق تستوسترون ممکن است تاثیرگذار باشد، به ویژه اگر اختلال به کاهش هورمون‌های جنسی مرتبط باشد.

مشاوره روانشناختی

ترکیب مشاوره جنسی و روانشناختی: مشاوره می‌تواند به شناسایی عوامل روانشناختی مؤثر در اختلال برانگیختگی کمک کند. به عنوان مثال، مشاوره جنسی ممکن است به تسهیل ارتباطات جنسی و کاهش استرس مرتبط با عملکرد جنسی کمک کند.

تغییرات در سبک زندگی

تغییرات در رژیم غذایی و فعالیت بدنی: ورزش منظم و یک رژیم غذایی سالم می‌توانند به بهبود عملکرد جنسی کمک کنند.

مدیریت استرس: تکنیک‌های مدیریت استرس مثل مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و افزایش برانگیختگی کمک کنند.

استفاده از دستگاه‌های کمکی

پمپ‌های خون: این دستگاه‌ها با استفاده از فشار، خون را به مناطق تناسلی هدایت می‌کنند و ممکن است در بهبود نعوظ کمک کنند.

داروهای تزریقی: برخی از افراد از داروهایی که به صورت تزریق به قسمت تناسلی تزریق می‌شوند برای تحریک برانگیختگی استفاده می‌کنند.

جراحی

پروتز پنیس (آلوئه): در برخی موارد، جراحی برای نصب پروتز پنیس ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

بهتر است هر چه اولین علائم اختلال برانگیختگی ظاهر شود، با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا تشخیص دقیق برای درمان مناسب به شما داده شود.

بهترین راه برای درمان اختلال برانگیختگی مراجعه به یک روانشناس و سکس تراپیست خوب است، کلینیک روانشناسی حس تحول با دارا بودن روانشناسان و روانپزشکان با تجربه می تواند به شما یا پارتنر شما که اختلال برانگیختگی را تجربه می کند کمک های زیادی کند.

لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.

اختلال برانگیختگی زنان

اختلال برانگیختگی زنان یا اختلال اثار ناکافی جنسی (Female Sexual Arousal Disorder) به وضعیتی اطلاق می‌شود که زنان نتوانند به میزان کافی به برانگیختگی جنسی دست پیدا کنند یا نتوانند این برانگیختگی را برای مدت کافی حفظ کنند تا بتوانند به فعالیت جنسی بپردازند. این اختلال می‌تواند تأثیرات منفی بر روابط جنسی و کیفیت زناشویی داشته باشد. برخی از عوامل احتمالی این اختلال عبارتند از:

عوامل روانشناختی

اضطراب و استرس: فشارهای روانشناختی، اضطراب و استرس ممکن است به تضعیف برانگیختگی زنان منجر شوند.

مشکلات روابطی: مشکلات در روابط زناشویی یا مشکلات در روابط فردی می‌توانند تأثیر منفی بر برانگیختگی زنان داشته باشند.

نگرش‌ها و باورهای ناصحیح: نگرش‌ها و باورهای منفی نسبت به جنسیت و بدن می‌توانند به اختلال در برانگیختگی زنان منجر شوند.

عوامل فیزیکی

مشکلات هورمونی: تغییرات در هورمون‌های جنسی مانند کاهش هورمون‌های استروژن ممکن است به کاهش برانگیختگی زنان منجر شود.

عوارض بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری‌های قلبی، یا بیماری‌های عروقی می‌توانند بر برانگیختگی زنان تأثیر بگذارند.

برای درمان اختلال برانگیختگی زنان، مشاوره با پزشک یا متخصص در زمینه جنسیت‌شناسی و روانشناسی جنسی مفید است. درمان‌ها ممکن است شامل مشاوره روانشناختی، داروها، یا ترکیبی از این روش‌ها باشد. برای دقیق‌ترین تشخیص و درمان، مشاوره با یک حرفه‌ای متخصص در زمینه جنسیت‌شناسی و بهداشت زنان مهم است.

علائم اختلال برانگیختگی جنسی زنان

اختلال برانگیختگی جنسی زنان می‌تواند باعث تأثیرات منفی بر جنسیت و روابط زناشویی شود. علائم اختلال برانگیختگی جنسی زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کاهش یا نداشتن علاقه جنسی

عدم تمایل به شروع فعالیت جنسی یا کاهش شدید در علاقه به فعالیت‌های جنسی.

کاهش برانگیختگی

مشکلات در تحریک و برانگیختگی جنسی، که ممکن است منجر به کاهش لذت و تجربه احساسی در زمان فعالیت جنسی شود.

عدم توانایی در دستیابی به نعوظ

مشکلات در دستیابی به نعوظ یا عدم توانایی در حفظ نعوظ برای مدت کافی جهت انجام فعالیت جنسی.

عدم توانایی در تجربه ارگاسم

مشکلات در تجربه ارگاسم یا کاهش شدید در شدت ارگاسم.

عدم راحتی یا درد در زمان فعالیت جنسی

تجربه درد یا عدم راحتی در زمان فعالیت جنسی.

اضطراب یا استرس مرتبط با جنسیت

احساس اضطراب یا استرس مرتبط با عملکرد جنسی می‌تواند علامتی از اختلال برانگیختگی باشد.

تغییرات در تصویر بدن و اعتماد به نفس

تغییرات منفی در تصویر بدن و کاهش اعتماد به نفس ممکن است اثرات جانبی اختلال برانگیختگی باشند.

تأثیرات بر روابط

این اختلال می‌تواند به تغییرات در روابط جنسی و فردی منجر شود و بر روابط زناشویی تأثیرگذار باشد.

به هر حال، این علائم می‌توانند ناشی از مسائل مختلفی مانند مشکلات روانشناختی، فیزیکی یا رابطه‌های زناشویی باشند. در صورتی که زنان با این نوع مشکلات مواجه هستند، بهتر است با یک پزشک یا متخصص جنسیت‌شناسی مشورت کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنند.

درمان اختلال برانگیختگی زنان

درمان اختلال برانگیختگی زنان بستگی به عوامل ایجادکننده آن دارد. معمولاً درمان این اختلال شامل رویکردهای متنوعی از جمله مشاوره روانشناختی، درمان‌های هورمونی، داروها، و تغییرات در سبک زندگی می‌شود. در ادامه برخی از روش‌های درمانی برای اختلال برانگیختگی زنان ذکر شده است:

مشاوره روانشناختی

مشاوره با یک روانشناس یا مشاور جنسی می‌تواند به شناسایی عوامل روانشناختی موثر در اختلال برانگیختگی کمک کند. رویکردهای مختلف مانند درمان شناختی-رفتاری، مشاوره جنسی، و تحلیل روانی می‌تواند مفید باشد.

درمان‌های هورمونی

در برخی از موارد، درمان‌های هورمونی ممکن است بهبود برانگیختگی زنان را تسریع بخشد. این درمان‌ها معمولاً شامل هورمون‌های استروژن می‌شود.

داروها

برخی از داروها می‌توانند بهبود برانگیختگی زنان را فراهم کنند. مثلاً داروهای موثر بر روی جریان خون به مناطق تناسلی می‌توانند درمان موثری باشند.

تغییرات در سبک زندگی

تغییرات در سبک زندگی ممکن است تأثیر مثبتی بر برانگیختگی زنان داشته باشد. این شامل ورزش منظم، مدیریت استرس و بهبود کیفیت خواب می‌شود.

درمان نظیر بهداشت زنان

برخی از تقنیک‌های بهداشت زنان می‌توانند به افزایش برانگیختگی کمک کنند. این شامل تمرینات کِگِل، ماساژ، و استفاده از لوازم جنسی می‌شود.

ترکیب روش‌ها

معمولاً از ترکیب چند روش درمانی برای بهبود برانگیختگی زنان استفاده می‌شود. به عنوان مثال، مشاوره روانشناختی ممکن است با درمان‌های هورمونی یا داروها ترکیب شود.

بهتر است افراد با مشکلات برانگیختگی زنان با یک پزشک یا متخصص جنسی مشورت کنند تا به تشخیص دقیق و درمان مناسب دست یابند. همانطور که گفته شد برای درمان اختلال برانگیختگی زنان بهترین راه کمک گرفتن از روانشناسان و روانپزشک می باشد، با این کار شما به صورت اصولی و بدون عوارض این اختلال جنسی خود را می توانید درمان کنید.

موسسه روانشناسی حس تحول در دپارتمان درمان اختلالات جنسی می تواند به شما در درمان این اختلال جنسی کمک کند. این موسسه به دلیل داشتن روانشناس و روانپزشک های با تجربه می تواند به شما در روند درمان به صورت رواندرمانی و دارو درمانی کمک کند. برای دریافت وقت مشاوره با ما در تماس باشید.

اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم

اگر کسی با نابهنجاری برانگیختگی تناسلی مداوم مواجه است، این ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل مربوط به جنسیت باشد که به صورت مداوم و برای مدت زمان طولانی ادامه دارد. این مشکل می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. برخی از علل احتمالی عبارتند از:

اختلالات هورمونی: تغییرات در سطوح هورمون‌های جنسی ممکن است به اختلال در برانگیختگی تناسلی منجر شوند.

مشکلات عصبی یا عضلانی: مشکلات عصبی مانند اختلالات عصبی در منطقه تناسلی یا مشکلات عضلانی می‌توانند باعث کاهش برانگیختگی شوند.

بیماری‌های مزمن: برخی از بیماری‌های مزمن مثل دیابت، بیماری‌های قلبی، یا بیماری‌های کلیوی می‌توانند به عدم عملکرد جنسی و کاهش برانگیختگی منجر شوند.

عوامل روانشناختی: اضطراب، استرس مداوم، افسردگی یا مشکلات روانشناختی دیگر می‌توانند به اختلال برانگیختگی تناسلی منجر شوند.

مصرف مواد مخدر یا داروها: بعضی از مواد مخدر یا داروها می‌توانند بر برانگیختگی تناسلی تأثیر بگذارند.

برای تشخیص دقیق و درمان این مشکل، مهم است که فرد با مشاوره از پزشک خود صحبت کرده و تست‌ها و ارزیابی‌های مورد نیاز را انجام دهد. پزشکان متخصص در زمینه جنسیت‌شناسی، اندوکرینولوژی، یا روانپزشکی ممکن است در تشخیص و درمان این مشکلات کمک کنند.