اضطراب جدایی در کودکان بخشی رایج از رشد آن ها است که از حدود 6 ماهگی شروع می شود. تشویق های ملایم، تمرین و تمجید از کودک می تواند به درمان اضطراب جدایی در کودکان مبتلا کمک کند. ابتلا به مقدار کمی از این اختلال کاملا طبیعی است اما اگر اضطراب جدایی در کودکتان بسیار شدید و یا طولانی مدت است و در زندگی روزمره او و شما اختلال ایجاد می کند، توصیه می شود حتما از یک درمانگر کودک راهنمایی دریافت کنید. موسسه روانشناسی حس تحول شمیرانات با دارا بودن دپارتمان های مختلف از جمله دپارتمان کودک و نوجوان می تواند شما را در درمان و کنترل انواع بیماری های روانی یاری دهد.
تعریف اضطراب جدایی در کودکان
تعریف اضطراب جدایی به طور خلاصه یعنی ترس کودکان از دور بودن از والدین شان است. کودکان مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است گریه کنند و یا با چسبیدن و یکی از والدین خود که می خواهد از آن ها جدا شوند، این نگرانی را بروز دهند. اضطراب جدایی بخشی طبیعی از رشد کودکان بوده و تا حدی غیر قابل اجتناب است. عموما در حدود 6-7 ماهگی شروع می شود و در کودکان 14-18 ماهه به اوج خود می رسد. معمولاً به طور خود به خود در اوایل کودکی به تدریج از بین می رود.
داشتن ترس از غریبه ها، مانند اضطراب جدایی است. این ترس زمانی رخ می دهد که کودکان از بودن در کنار افراد غریبه احساس ناراحتی می کنند. این اضطراب های کودک نگران کننده نبوده و کاملا طبیعی است. در این مرحله کودکان بیشتر شروع به حرکت می کنند، بنابراین این اضطراب ها را می توان به تمایل برای بقا معنا کرد. یعنی اگر کودکان بدون هیچ مشکل و نگرانی از والدین خود دور شوند یا از بودن در کنار غریبه ها احساس اضطراب نداشته باشند، به راحتی گم خواهند شد.
درمان اختلال اضطراب جدایی کودک
چنانچه کودک شما به اضطراب جدایی مبتلا است و این اضطراب واقعا باعث بهم ریختگی او می شود، بهتر است تا جایی که می توانید او را تنها نگذارید. اما می توانید به تدریج کارهای متفاوتی را برای تشویق به نداشتن اضطراب و کمک به فرزندتان انجام دهید.
گذاشتن کودک مبتلا به اضطراب جدایی در مکان های جدید
اگر فرزندتان را در جایی جدید، مثل خانه یکی از اقوام و یا پیش‌دبستانی، تنها می‌گذارید، قبل از جدا شدن از او حتما با کودکتان وقت بگذرانید. اما در کل اگر فرزندتان را در مکانی آشنا با افراد آشنا و مورد اعتماد خود تنها بگذارید، کمتر مضطرب خواهد شد.
اجازه دهید فرزندتان چیزی را که دوست دارد، مانند یکی از اسباب بازی های محبوبش، از خانه بردارد. بودن وسایل مورد علاقه کودک به همراهش باعث می شود که او احساس امنیت بیشتری داشته باشد، با گذشت زمان و مستقر شدن کودک در مکان جدید شما می توانید به تدریج این وسایل مورد علاقه او را حذف کنید.
خویشاوندان، پیش دبستانی یا مدرسه فرزندتان را در مورد اضطراب جدایی کودک خود مطلع کنید. همچنین به آنها اطلاع دهید چه کار هایی در به آرامش رساندن کودک می توانند انجام دهند.
اولین مرحله درمان اضطراب جدایی کودک
برای درمان و کنترل اضطراب جدایی کودک خود بهتر است در مراحل اول او را در مدت زمان های کم تنها بگذارید. به این ترتیب که هر زمان کودک شما به این تنهایی های کوتاه مدت عادت کرد، می تواند مدت زمان این جدایی ها را به تدریج افزایش دهید.
به فرزند خود در رابطه با زمان رفتن و برگشتن خود اطلاع دهید. این کار حتی برای آن ها می تواند مفید باشد. رفتن بدون خداحافظی ممکن است اوضاع را بدتر کند. کودک شما زمانی که متوجه می شود شما در اطراف او نیستید احساس سردرگمی یا ناراحتی خواهد کرد. این کار ممکن است برای دفعات بعد، کودکتان را وحشت زده کند.
قبل از این که کودک خود را تنها بگذارید، فعالیت ها و یا بازی های مورد علاقه اش را با او انجام دهید و در کل با او وقت بگذارید.
به طور مختصر با فرزندتان خداحافظی کنید و خداحافظی را طولانی نکنید. این کار به او استرس می دهد.
هنگام خروج ظاهری آرام داشته باشید و با لبخند او را ترک کنید. اگر نگران به نظر برسید، ممکن است احساس ناامن بودن مکان را به کودک خود منتقل کنید و در نتیجه باعث ایجاد احساس اضطراب جدایی در او شوید.
درمان اضطراب جدایی کودک در خانه
بهتر است کودک خود را در اتاقی و با شخص دیگری تنها بگذارید، این کار به او کمک می کند تا به دوری از شما عادت کند. به عنوان مثال، به او بگویید که برای انجام کار های خود به آشپزخانه می روید، با جدایی در مدت زمان بسیار کوتاه شروع کنید و در طول زمان این جدایی ها را افزایش دهید.
از انتقاد کردن و یا منفی نگری در مورد مشکل اضطراب جدایی فرزندتان خود داری کنید. به عنوان مثال، از گفتن جملاتی مانند ” اینقدر بچه نباش، خودداری کنید.
با فرزندتان درباره ترس ها و اضطراب جدایی کتاب بخوانید و یا داستان بسازید. این کار ممکن است به فرزند شما این حس را منتقل کند که ترس جدایی از والدین کاملا طبیعی است و او با هم سن و سال های خودش تفاوتی زیادی ندارد.
تلاش کنید که اعتماد به نفس فرزندتان را زمان هایی که از شما دور مانده است افزایش دهید و حس شجاعت را به او انتقال دهید.
اختلال اضطراب جدایی در کودکان بزرگتر
از آنجایی که کودکان به سن پیش دبستانی و مدرسه می رسند، کمتر دچار اضطراب جدایی می شوند. البته، همیشه زمان هایی وجود دارد که آنها فقط می خواهند با شما باشند. به طور معمول کودکان مبتلا به اضطراب جدایی زمانی که به دوره پیش دبستانی و یا مدرسه می رسند، کمتر دچار اضطراب و نگرانی می شوند، اما ممکن است زمان هایی پیش بیاید که کودک شما احساس اضطراب به هنگام جدایی از شما را داشته باشد. این اضطراب اگر همیشگی نباشد، نگران کننده نخواهد بود.
اما زمانی که کودک پیش دبستانی و یا مدرسه ای شما به طور همیشگی از جدا شدن از شما احساس ناراحتی می کند، احتمالا به اختلال اضطراب جدایی مبتلا است. حدود 4 درصد از کودکان پیش دبستانی و کودکان در سن مدرسه به این بیماری مبتلا می شوند.
تشخیص اضطراب جدایی
زمانی کودک شما به اختلال اضطراب جدایی مبتلا است که این اضطراب در زندگی شما و خودش اختلالی ایجاد کند.
داشتن اندکی اضطراب کاملا طبیعی است، اما اگر اضطراب کودک شما از هم سن و سال هایش شدید تر است احتمالا به اختلال اضطراب جدایی مبتلا است.
اختلال اضطراب جدایی در کودکان زمانی تشخیص داده می شود که حداقل 4 ماه نشانه هایش در آن ها دیده شود.
علائم کودک مبتلا به اضطراب جدایی
- کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی دائما نگران آسیب دیدن والدین خود هستند.
- از رفتن به پیش دبستانی و یا مهد کودک خود داری می کنند.
- از خوابیدن در جاهایی که والدین شان نباشند، خود داری می کنند.
کمک حرفه ای برای درمان اختلال اضطراب جدایی
- کمک گرفتن از معلم فرزند در پیش دبستانی یا مدرسه
- کمک گرفتن از مشاور مدرسه
- کمک گرفتن از پزشک عمومی یا متخصص اطفال
- کمک گرفتن از یک درمانگر با تجربه
- کمک گرفتن از یک کلینیک روانشناسی معتبر
موسسه روانشناسی حس تحول با دارا بودن درمانگران با تجربه می تواند به شما و فرزندتان در درمان اختلال اضطراب جدایی کمک های زیادی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.
